Loswerken

loswerkenLoswerken; het is toch zo zalig! – Wendy Bleekemolen

Loswerken met een paard is samen zijn zonder al teveel hulpmiddelen. Het enigste wat ik eigenlijk gebruik, is het uiteinde van een touw of een trainingsstick/zweep als zijnde een verlenging van mijn arm. Dit is belangrijk voor mijn veiligheid. Het vergroot mijn ruimte. Dit kan bijvoorbeeld helpen bij een paard dat uithaalt uit angst of bij een dominant paard dat mijn ruimte wil testen. Maar ook bij een paard dat lekker met mij aan het spelen is en zich niet realiseert dat ik de bokken niet kan incasseren zoals een ander paard.

Loswerken is voor mij begonnen toen ik een welbekend Amerikaans NH programma volgde. Het lukte zeer goed en ik was super trots dat ik zo’n groot dier kon laten volgen. Al snel, met paardenpsychologie in het achterhoofd, begreep ik dat dit echter niet de methode was die ik zocht. Het is niet moeilijk om een paard te verplichten in “vrijheid” bij je te blijven noch is het moeilijk een paard te dresseren.

Hoe krijg je een paard dan zover echt voor jou te kiezen? Dat hij met hart en ziel bij jou wenst te zijn binnen het kader kuddegevoel… met al zijn gebreken daarbij… Een paard blijft in de kudde namelijk ook niet heel de tijd bij 1 partner… maar loopt geregeld even weg. Daar kwam ik “loslaten” tegen.

Al snel begon ik te begrijpen dat wanneer je iets niet opeist en beseft dat een relatie niet perfect hoeft te zijn, je een verstandhouding met een andere dimensie krijgt.

Het loswerken met paarden werd niet meer een ego-zaak, maar een hart-zaak.

Al snel begon ik met meerdere paarden te werken, om mijzelf te onderwijzen in emotie, gevoel, leiding geven, enz. Door de vele verschillende paarden leerde ik om snel emoties te lossen, te relativeren, zelfreflectie en nog veel meer bijzondere zaken.

Ik wisselde de kudde bijna jaarlijks. Dit is in het wild heel gebruikelijk. Een roulatie van merries is niet ongewoon.

Zo werd ik telkens weer geconfronteerd met andere paarden en hun uitzonderlijke karakters.

Het mooie aan loswerken is, dat het paard de “vrijheid” heeft om te tonen hoe hij zich werkelijk voelt. Dit is ook de gedachtegang van bitloos rijden. Het versterkt de communicatie van het paard. Het geeft het paard zijn stem terug.

Maar vaak horen we liever niet wat het paard te vertellen heeft! Het wijst ons immers constant op onze tekortkomingen.

Zo heb ik al heel wat lessen mogen ontvangen. Al deze lessen heb ik gebundeld in mijn derde boek dat hopelijk volgend jaar uitkomt.

Hoe begin je dan eigenlijk aan loswerken? Als je gevoelig bent voor de taal van het paard is loswerken geen probleem! Het is immers de taal van het paard! Maar vaak zijn we door trauma, opvoeding, karakter, ego, verdriet, jaloezie, tijdsdruk en nog vele andere zaken niet meer puur in onze taal. Onze lichaamstaal is vaak vertekend door allerlei emoties en andere zaken die paarden niet kennen.

Loswerken biedt ons dus een zeer krachtige les om ons leven te herbekijken. Onszelf te verbeteren.

Als je je bewust bent van alle zaken die hierboven staan, dan besef je dat onze communicatie niet altijd even puur overkomt en dat een paard ons dus ook dikwijls misverstaat. Dat is de reden dat we hulpmiddelen hebben uitgevonden; om onze communicatie te versterken(lees af te dwingen).

Omdat we dus vaak een verstoorde communicatie hebben, is het niet altijd even veilig om zomaar los te werken. Een goede instructrice kan hierbij helpen. Dan wel iemand die je niet leert om het paard te dwingen om in vrijheid voor u te kiezen.

Belangrijk is dat je in een afgesloten ruimte werkt waar het paard zo min mogelijk prikkels ontvangt. Zo wordt het al makkelijker om zich te concentreren op de ruiter.

Belangrijk is dat je bewust bent van al jouw emoties en andere zaken die in de weg staan zoals tijdsdruk, gsm ed! Het paard reageert hier direct op. Bijvoorbeeld een angstdrempel kan aardig in de weg zitten om wederzijds vertrouwen op te bouwen. Je straalt immers constant een onzekerheid uit. Plaats dit bij een onzeker paard of een dominant paard en de uitkomst zal heel anders zijn. Een paard dat medium is in rang, is hier beter geschikt.

Heel belangrijk is dat beide wezens elkaars ruimte respecteren. Dus het paard dient onze ruimte te respecteren maar wij dienen ook het paard zijn ruimte te respecteren. Hiervoor dien je eerst te onderzoeken hoe groot deze is. Het is dus belangrijk te leren met welke signalen paarden spreken, zodanig dat je aan het paard kan “lezen” wanneer hij zegt dat je te ver komt in zijn ruimte. Paarden laten ons namelijk makkelijk ongewild toe in hun ruimte en ondergaan hetgeen wij daar wensen te doen. Maar ondergaan schept geen hartconnectie!

Wees bewust dat in vrijheid samen zijn, niet betekent dat jij constant bepaalt wat er gebeurt. Samen zijn betekent ook dat jouw paard jou iets mag tonen of vertellen.

Verlies echter nooit uit het oog dat een paard een vluchtdier is! Door de goede band die we creëren vergeten we vaak onze veiligheid. Zo werk ik soms buiten in de vrije natuur met mijn paarden, maar echt veilig is dit niet. Het is niet aan te raden enkel wanneer je weet dat het paard bijvoorbeeld de weg niet kan bereiken. Je kan namelijk nooit zeggen dat het niet mis zou gaan. Een paard blijft een vluchtdier dat in complete paniek weleens de andere kant van zijn kudde oprent. Zorg dus voor jouw, het paard en de medemens zijn veiligheid.

Voor een eerste loswerksessie neem je dus best een zweepje of trainingsstick mee. Gebruik deze niet naar het paard toe, maar emotieloos, defensief om je ruimte te vrijwaren. Indien je jouw ruimte vrij wenst te houden, vanwege bijvoorbeeld een angstdrempel, zwaai je zonder emotie gewoon rond met de zweep, zodanig dat het paard niet wordt uitgenodigd om je ruimte in te stappen. Zo kan je zelf weer ontspannen en verder bedenken wat je wilt doen.

Geef het paard ruimte om te tonen wat hij wenst te doen, misschien onderzoekt hij van alles in de piste en laat hij zo zijn nieuwsgierige aard zien. Spendeer tijd met elkaar zonder zaken op te leggen enkel basisregels van vertrouw mij en respecteer mij. Maar verder wees gewoon met mij… Respecteer zijn ruimte en steek eerst je hand uit, indien je in het paard zijn ruimte wenst te komen. Zo kan hij eerst je hand snuffelen. Het is net zo beleefd als wanneer wij in de mensenwereld onze hand uitstrekken om kennis te maken. Als je paard bijvoorbeeld niet aan je hand snuffelt maar wegkijkt, kan het goed zijn dat hij te geblokkeerd zit om met jou in communicatie te gaan. Vertrouwen speelt hier dikwijls een rol.

Meer leren om in connectie te gaan met een paard? De Ethologie is echt een aanrader!